‘Ik wil gered worden’, zegt Beuk.
‘Gered?’ roept Toverboom verbaasd.
Iedere keer komen ouders wandelen in het bos. Ze praten over Moeder Aarde. Ze maken zich zorgen over onze mooie planeet en kinderen.’
Toverboom zucht.
‘Wat kunnen wij nu doen om de aarde te redden?’ vraagt Beuk.
‘Vertellen over een boek dat een ode is aan de natuur.’
‘Over klimaatverandering, maar vooral over hoe mooi de wereld is.’
Beuk schut met haar bladeren. ‘Ik wil het lezen.’
Toverboom laat het boek zien en geeft het met haar wortels aan de Beuk.
‘Het zijn elf korte, losse verhalen. Soms een blaadje, soms wat meer.’
Beuk bladert. ‘Ik kan zelf kiezen of ik wil lezen over Water, Vuur, Aarde of lucht?’
‘Ja, en er staan ook creatieve opdrachten in om de natuur te ontdekken’, vertelt Toverboom.
‘Gaan kinderen dan weer boomhutten maken in mijn takken? Of een verhaal schrijven?’
‘Natuurlijk. Als wij hen aanmoedigen om te lezen en spelen’, zegt Toverboom.

Saskia van den Brand speelt met woorden terwijl ze schrijft, creatieve lessen geeft of van de glijbaan gaat. Ze moedigt je aan om de kunstenaar in jezelf weer te omarmen. Ieder kind is een kunstenaar. En in iedere volwassene zit in een kind.